Word

Words are beautiful, and whenever a word is written on a pen, it will be colored. This is because the writing of the world is colorful. Sometimes it is the color of the sky, which is blue, and sometimes it is the color of the sea, which is green, sometimes it is sad, gray, and sometimes it is happy, burgundy. With words, we will see wonderful moments and ruins, and from every morning and evening prayer, and from the silence, the red moments of the owners of words. But in silence, too, a hundred voices are sleeping in anger. I wish the owners of pens would rent words so that the chests of people would be filled with purple color and they would taste the joy of moments that are invisible. Words are beautiful, and whenever a word is written on a pen, it will be colored. This is because the writing of the world is colorful. Sometimes it is the color of the sky, which is blue, and sometimes it is the color of the sea, which is green, sometimes it is sad, gray, and sometimes it is happy, burgundy. With words, we will see wonderful moments and ruins, and from every morning and evening prayer, and from the silence, the red moments of the owners of words. Words are not always what they say. Sometimes there are vast silences between their lines, sometimes in the pronunciation of a single word, an ocean of unsaid waves. I listen not to what the tongue says, but to what hearts play in silence. I wish we could place words like a lamp on the path to illuminate the darkness within. I wish words were not only beautiful, but alive, dynamic and vibrant, like a river that never reaches the sea, but in its flow, the meaning of life.

کلام زیباست و هر گاه کلمه ای بر قلم حکم براند رنگین خواهد شد از این است که نوشتار عالم رنگارنگ است گاهی برنگ آسمانی که آبی است و گاهی همرنگ دریایی که سبز است گاهی غمناک خاکستری و گاهی شاد عنابی با کلام شگفتن لحظه ها را خواهیم دید و ویرانه ها را و از هر نماز صبح شام را و از سکوت لحظه های سرخ صاحبان کلام را اما در سکوت نیز صد صدا در بغض بنهفته است ایکاش صاحب قلمان کلماتی اجاره کنند تا سینه مردمان مالامال از رنگ ارغوانی شود و لذت لحظاتی را بچشند که نادیدنی است. کلام زیباست و هر گاه کلمه ای بر قلم حکم براند رنگین خواهد شد از این است که نوشتار عالم رنگارنگ است گاهی برنگ آسمانی که آبی است و گاهی همرنگ دریایی که سبز است گاهی غمناک خاکستری و گاهی شاد عنابی. با کلام شگفتن لحظه ها را خواهیم دید و ویرانه ها را و از هر نماز صبح شام را و از سکوت لحظه های سرخ صاحبان کلام را .  کلمات همیشه آنچه می‌گویند نیستند.گاه میان سطورشان سکوت‌هاییست پهناور،گاه در تلفظِ یک حرف، اقیانوسی از ناگفته‌ها موج می‌زند. من گوش می‌کنم نه به آنچه زبان می‌گوید،بلکه به آنچه دل‌ها در سکوت می‌نوازند. ای کاش بتوانیم کلام را همچون چراغی فراز راه بنهیم تا تاریکی‌های درون را روشن کند. ای کاش کلمات نه تنها زیبا، که زنده باشند پویا و پرجنبش، مانند رودی که هرگز به دریا نمی‌رسد، ولی در جریان بودنش، معنی زندگی است